PABUCUMUN AJANI 1

Genç kız avucunda sımsıkı tuttuğu yüzüğü adamın eline bıraktı.Yeniden adım atmayı hatırladığında dizleri de kırık dökük ruhuna uyar gibi sendelemeye ,aksamaya başlamıştı.Dar koridordan adeta sürünerek geniş salona ulaştı. Kanepelerden birine atmış olduğu çantasını kavrayıp yerde sürüyerek çıkışa yöneldi.Hayır kapıyı açmaya güç yetiremedi.Bedeni öylesine sert çekilmişti ki sadece saniyeler içinde sırtında duvarın serinliğini hissetmişti. Tuna, sıkıca kavramış olduğu kızın omuzlarını sararken soru sorar gibi değil,suçlarcasına bağırdı. ''Gidebileceğini mi sanıy

orsun?Beni hayatından kolayca çıkarabileceğini mi sanıyorsun ?'' ALINTIDIR:ASUDE NOT:BELKİ BİNLERCE ROMAN OKUDUM İLK DEFA BİR ROMANI OKURKEN KENDİ KENDİME SESLİ GÜLDÜĞÜMÜ FARKETTİM :)